مسافر دنياي ناپايدار
سويد بن غفله[1] مي گويد: وارد شدم به خانه علي بن ابيطالب (عليه السلام) ولي در منزل آن حضرت چيزي نديدم، عرض کردم: يا علي (عليه السلام) اثاث منزل شما کجاست؟ فرمود: يا سويد ما اهل بيتي نيستيم که در دنيا اثاث البيت بخواهيم، ما آنچه داريم براي آخرت خود مي فرستيم ما در دنيا مانند سواري هستيم که از راه برسد و در سايه درختي کمي استراحت کند و باز براه افتد و برود و توجهي به سايه درخت نداشته باشد.[2] .