نه کلمه کامل
[صفحه 637] اين سخنان سه تا در مناجات خداوندي است، سه تاي آن در حکمت، و سه تاي ديگر در آداب است. اما مناجات: عرض مي نمايد؛ خداوند! اين سربلندي مرا بس که بنده ي درگاه تو باشم، و اين افتخار مرا بس که چون تو خدايي دارم. خداوندا! تو آنچناني، که من دوستت دارم، مرا هم چنان کن که تو دوستم داري. اما در حکمت: ارزش هر کس به مقدار معرفت و دانش او است، هر که قدر خود را شناخت هلاک نشد و آدمي زير زبان خود نهفته است. اما در آداب: هر که را با احسان بنوازي امير وي خواهي بود، به هر کس د دست حاجت دراز کردي اسيرش خواهي شد، و از هر که بي نيازي گزيدي با وي برابر و هم تراز خواهي بود.[1] .
شعبي مي گويد: علي (عليه السلام) نه کلمه را بالبداهه فرمود، که اين کلمات در بلاغت آنچنان است، که همه ي مردمان از رسيدن به يک کلمه آنها عاجز و ناتوانند:
صفحه 637.