مارق اول
آنگاه دو نفر به نامهاي زرعه بن برج طايي و حرقوص بن زهر سعدي به نمايندگي خوارج نزد امام علي (عليه السلام) رسيدند و او را به لا حکم الا الله فرا خواندند، حضرت نيز در پاسخ آنان فرمود: لا حکم الا الله حرقوص با کمال بي شرمي گفت: يا علي! از گناه خود توبه کن و از اين کار بر رد و با ما به جنگ معاويه بشتاب، امام آنها را به خطاهايي که انجام دادند و حضرت را وادار به حکميت و تحميل نماينده احمق خود ابوموسي اشعري اشاره کرد و فرمود: ما تعهدي را امضاء کرديم و پاي بند به آن هستيم. حرورا منطقه اي بود در بيرون کوفه که محل تجمع خوارج شد، خوارج با مکاتباتي که با بصره و کوفه و جاهاي ديگر مي کردند هم فکران خود را در آن محل جمع کردند و با عبدالله بن وهب راسبي بيعت کردند که وي مردي بسيار متعصب و ظاهرا زاهد بود تا اينکه جمع خوارج به 12 هزار نفر رسيد. اين جماعت به نامه ها و نصايح امام که براي آنها فرستاده مي شد توجه نکردند و از حروراء به قصد نهروان حرکت کردند و در طي راه خود هر مسلماني را که مي ديدند به قتل مي رساندند که از جمله آنها عبدالله بن خباب و همسر باردارش را مي توان نام برد اما بعد از قتل عبدالله شخصي را به عنوان نماينده خود بنام حارث بن مرره نزد خوارج فرستاد تا با آنها صحبت کند اما خوارج بر سر او ريخته و او را نيز بي رحمانه به شهادت رساندند. [صفحه 610]
بعد از پايان يافتن ماجراي صفين عروه بن اديه نخستين کسي بود که به حکميت اعتراض کرد و شعار خوارج يعني لا حکم الا الله را سر داد و اساس دين خوارج را اعلام کرد.
صفحه 610.