احمقي در چنگال روباه
وقتي که ابوموسي اشعري در مکه متوجه لعن علي (عليه السلام) گرديد، طي نامه اي به امام نوشت: به من خبر رسيده که تو در نماز مرا لعن مي کني و مردم جاهل پشت سر تو نيز آمين مي گويند و من همان سخن موسي پيغمبر خدا را مي گويم: پروردگارا! به خاطر آنچه به من دادي شکر مي کنم پس هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم بود.[2] .
ابوموسي اشعري بعد از اعلام راءي حکميت تازه متوجه شد که ملعبه دست هوس عمر و عاص بوده است. بعد از اين واقعه حضرت امير (عليه السلام) در قنوت نماز خود ابوموسي اشعري را لعن مي کرد. علي (عليه السلام) در نماز اين گونه آنها را لعن مي کرد: بارالها! اولا معاويه ثانيا عمر و ثالثا ابو اعور سلمي اشعري را لعن نما.[1] .