عدالت مجسم
اني لا ستحي من ربي ان ادعه بلايد يستنظف بهاو لارجل يمشي بهاالي حاجته؛ من شرم دارم که کسي را بدون دست و پا قرار دهم تا از نظافت خود عاجز و امکان رفتن و بر آوردن حاجات خود را نداشته باشد.[1] . نمونه ديگري: نوجواني بود که به حد بلوغ نرسيده بود؛ اين جوان مرتکب سرقت گرديده بود. امام دستور دادند که بخشي از گوشت اطراف انگشتان او را قطع کنند، سپس تهديد نمودند که اگر مجددا به سرقت رو آورد دست او را قطع خواهند کرد.[2] .
در عهد حکومت امام علي (عليه السلام) دزدان حرفه اي پديد آمده بودند که پس از دو مرتبه گرفتاري و قطع دست راست و پاي چپ، براي سومين بار به سرقت روي آورده و گرفتار گرديده بودند، امام اين گروه را به زندان افکند و اظهار داشت: