همدم انبياء و اولياء عليست
حضرت خضر وقتي خرماها را مي خورد هسته هاي آن را دور مي انداخت ول حضرت امير (عليه السلام) هسته خرماها را در دست خود جمع مي کرد. حارث مي گويد: به امام گفتم: که اين دانه هاي خرما را به من ببخش، آن حضرت آنها را به من داد و من نيز آن هسته ها را در زمين کاشتم و آنها نخل خرما شد و خرمايشان آنچنان پاکيزه بود که مثل آن را من نديده بودم.[2] .
روي حارث حضرت امير (عليه السلام) را ديد که با حضرت خضر در نخيله[1] نشسته که ناگه طبقي خرما از آسمان براي آنها نازل شد و آنها از آن خوردند.