برخورد امام با جاسوسان
در حکومت 5 ساله خود، امام از مساءله جاسوسان دشمن غفلت نمي کرد، به عنوان نمونه معقلة بن هبيره پس از فرار به سوي معاويه براي برادر خود (نعيم بن هبيره) نامه اي نوشت و به او اطلاع داد که با معاويه، سخن گفته است و زمينه امارت و... را براي او فراهم ساخته است. معقله، اين نامه را توسط يکي از نصرانيان بني تغلب براي برادرش فرستاد، اين نصراني دستگير شد و او را به حضور امام آوردند، حضرت دستور دادند که دست نصراني را قطع کنند و او هم در اثر آن در گذشت.[1] .