دعاي مخصوص











دعاي مخصوص



ابن عباس گويد: علي ابن ابيطالب (عليه السلام) نزد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم آمد و چيزي از آن حضرت در خواست کرد پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم به او فرمود: يا علي به حق آنکه مرا به پيغمبري فرستاد سوگند که نزد من هيچ از کم و بيش نيست ولي تو را چيزي مي آموزم که دوست من جبرئيل براي من آورد و گفت: يا محمد اين هديه اي است از نرد خداي عزوجل که تو را با آن گرامي داشته و به هيچ کس از پيغمبران پيشين اين هديه را نداده است و آن نوزده جمله است که هر دلسوخته و هر مصيبت زده و هر اندوهناک و هر غمناک و هر کسي که

[صفحه 69]

در خطر دزد و آتش سوزي باشد آنها را بخواند و هر بنده اي که از پادشاهي بترسد آن کلمات را بگويد خداوند براي او وسيله رهايي فراهم سازد و آن نوزده جمله است که چهار جمله آن بر پيشاني اسرافيل نوشته شده و چهار جمله اش بر پيشاني ميکائيل و چهار جمله آن بر گرداگرد عرش و چهار جمله اش بر پيشاني جبرئيل و سه کلمه آن در جائي که خدا خواسته است نوشته شده است. علي (عليه السلام) عرض کرد: يا رسول الله چگونه آنها را بخوانيم؟ حضرت فرمود: بگو يا عماد من لا عماد له و يا کريم العفو و يا حسن البلاء و يا عظيم الرجاء و يا عون الضعفاء و يا منقذ الغرقي و يا منجي الهلکي يا محسن يا مجمل يا منعم يا مفضل انت الذي سجد لک سواد الليل و نورالنهار و ضوء القمر و شعاع الشمس و دوي الماء و خفيف الشجر يا الله يا الله يا الله انت وحدک لا شريک لک آنگاه مي گويي بارالها! با من چنين و چنان کن که بطور مسلم از جاي خود بر نخيزي تا اينکه دعاي تو مستجاب شود.[1] .



صفحه 69.





  1. خصال صدوق، ص 606.