غذا و لباس ساده امام











غذا و لباس ساده امام



يکي از ياران امام علي (عليه السلام) نقل مي کند، يک شب هنگام افطار خدمت حضرت علي (عليه السلام) رفتم، حضرت به من فرمود: بر خيز و با حسن و حسين عليهم السلام همسفر باش، آنگاه امام به نماز ايستاد، وقتي نماز امام به پايان رسيد. ظرف در بسته اي را جلوي امام گذاشتند، بگونه اي درب غذا بسته شده بود که ديگري نتواند آن را باز کند، امام در ظرف غذا باز کرد و نان جو را در آورد و تناول فرمود: او مي گويد: به امام عرض کردم: يا علي! شما سابقه بخل نداشتيد چرا غذاي خود را اينگونه پنهان و مخفي مي کنيد؟

امام فرمود: اينکار از روي بخل نيست بلکه نمي خواهم فرزندانم از روي دلسوزي چيزي (مانند روغن يا دوغ) به اين غذا اضافه کنند، عرض کردم مگر حرام است؟

[صفحه 578]

فرمود: نه اما رهبري شايسته بايد در خوراک و لباس، مانند فقيرترين افراد جامعه خود زندگي کند تا الگوي بينوايان باشد و آنان مشکلات و نداري خود را بتوانند تحمل کنند.[1] .

و در جايي ديگر هارون بن عنتره مي گويد: در شهر حورنق[2] هوا بسيار سرد بود علي (عليه السلام) را ديدم که تنها لباسي بر خود پيچيده به او گفتم: يا علي! از بيت المال سهمي بردار و براي خود لباسي مناسب تهيه کن حضرت فرمود: چيزي از مال شما بر نمي دارم و اين لباس را نيز از مدينه همراه خود آورده ام.[3] .

همچنين شخصي در کوفه مرکز خلافت حضرت وقتي لباسهاي امام علي (عليه السلام) را کم قيمت و ساده و وصله دار ديد با تعجب به امام نگريست و گفت:

چرا لباس شما وصله دار است؟

امام به او فرمود: يخشع له القلب و تذل به النفس و يقتدي به المؤ منون

لباس وصله دار دل را خاشع و نفس اماره را خوار مي کند و الگوي مؤ منان مي شود.[4] .



صفحه 578.





  1. ينابيع المودة، ص 174.
  2. بارگاه پادشاهان حيره است.
  3. کامل ابن اثير، ج 2، ص 442، کشف الغمه ج 1.
  4. شرح نهج البلاغه، خوئي، ج 21، ص 152.