مردانگي در ميدان جنگ
اما امام علي (عليه السلام) صعصعه بن صوحان را نزد معاويه فرستاد تا او مانع آب نشود، دو تن از ياران معاويه به نامهاي وليد بن عقبه.[1] و عبدالله بن سعيد نظر دادند که آب را بر روي لشکر علي مي بنديم تا آنان از تشنگي بميرند. عمر و عاص گفت: اين کار اشتباه است علي (عليه السلام) کسي نيست که تشنه بماند علي (عليه السلام) همان کسي بود که گفت اگر چهل تن داشتم در روز نخست (روز سقيفه و بيعت مردم با ابوبکر) حق خود را مي گرفتم. امام معاويه نظر عمر و عاص را نپذيرفت سپاه امام به دشمن حمله کرد و آب را به تصرف آورد. معاويه به عمر و عاص گفت: به نظر تو علي (عليه السلام) با ما چه مي کند. عمر و عاص گفت: علي (عليه السلام) مثل تو نيست او هدفي غير از آب دارد در نهايت امام علي (عليه السلام) آب را آزاد گذاشت تا هر دو لشکر آب را بردارند و بسياري از دشمنان با اين مردانگي و مروت امام هدايت شدند و به لشکر امام پيوستند[2] .
لشکريان معاويه خود را زودتر از لشکر امام به سرزمين صفين رساندند و تواستند رودخانه فرات را در اختيار خود گيرند، معاويه لشکري را به فرماندهي ابوالاعور اعزام کرد تا از فرات حفاظت کنند و مانع استفاده لشکريان علي (عليه السلام) از آب شوند.