معناي رکوع
(آمنت بالله ولو ضربت عنقي. فاذا رکعت فقل: اللهم لک رکعت و لک خشعت و لک اسلمت و يک آمنت و عليک توکلت و انت ربي خشع لک وجهي و سمعي و بصري و شعري و بشري و لحمي و دمي و مخي و عصبي و عظامي و ما اقلت الارض مني لله رب العالمين؛ يعني: ايمان آوردم به خداوند اگر چه کردنم زده شود هنگام رکوع بگو! باز پروردگارا! براي تو رکوع مي کنم، و براي تو است خشوع من، و براي تو است اسلام من به تو ايمان دارم و بر تو توکل مي نمايم، و تو پروردگار مني، خاشع است براي تو صورتم و گوش و چشمم، و مو، و پوستم، گوشت و خون و مغز و اعصابم و استخوانم و آنچه از من است در روي زمين کلا از خداوند است، که پروردگار عالميان است).[1] .
راوي از حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام) پرسيد اي پسر عم بهترين خلق خدا معناي کشيدن گردن و سر در رکوع چه مي باشد؟ امام مي فرمايد: تاويلش اين است که مي گويي: