بي تکلف زيست

ابومخنف لوط بن يحيي نقل مي کند:

پس از جنگ جمل امام علي (عليه السلام) براي مردم سخنراني هائي مي کرد که در يکي از آنها فرمود:

ما نقمون علي يا اهل البصرة اي مردم بصره چرا به من ايراد مي گيريد؟.

آنگاه در حالي که اشاره به پيراهن خود مي کرد ادامه داد:

والله انهما لمن غزل اهلي؛ سوگند به خدا! اين دو لباس مرا که مي بينيد از بافته هاي اهل خانه ام مي باشد

سپس اشاره کرد، به کيسه اي که همراه خود داشت و در آن مختصري نان خشک بود فرمود:

والله ما هلي الا من غلتي بالمدينه؛ سوگند به خدا اين خوراک مختصري که به همراه دارم از غله خود من در مدينه است.

آنگاه خطاب به مردم فرمود: اگر من از نزد شما مردم بصره خارج شوم و زياده از آنچه ديديد برداشته باشم در نزد خدا از خيانتکاران مي باشم[1] و در روايات است که حضرت مشابه همين سخنراني را نيز براي مردم کوفه ايراد کرد.[2] .

---

1. منهاج البرعه ج 17.
2. وسائل الشيعه ج 11 ص 83.