همراه فقيران











همراه فقيران



احمد بن حنبل در مسند از طبايع ابن رفيع نقل مي کند که مي گفت: روزي نزد حضرت امير (عليه السلام) بودم ديدم کيسه اي براي حضرت آوردند، در آن کيسه بسته و مهر شده بود. وقتي حضرت کيسه را باز کرد، ديدم داخل آن قطعات خشک نان است که حضرت با آب آنها را نرم مي نمود از حضرت سؤ ال کردم: که يا علي (عليه السلام) دليل مهر کردن کيسه اي که چنين خوراکي مختصري دارد چيست؟ حضرت با لبخندي فرمود: مهرش مي کنم چون بچه هايم سعي مي کنند جاي اين نوع نان؛ نرم و چرپ بگذارند، ابن ابي رفيع

[صفحه 493]

مي گويد: پرسيدم: يا علي (عليه السلام) خداوند شما را مانع شده است که غذاي بهتري ميل نمائيد؟ حضرت جواب داد: نه؛ ولي مي خواهيم غذايي داشته باشيم که فقيرترين مردم حکومت در قلمرو من بتوانند لااقل روزي يکبار در زندگي فراهم کنند؛ من زماني وضع غذاي خود را بهبود مي بخشم که معيار زندگي آنها را بهتر کرده باشم من مي خواهم مثل آنها زندگي کنم.



صفحه 493.