سهل؛ ياري صادق و همراهي دائمي امام علي











سهل؛ ياري صادق و همراهي دائمي امام علي



سهل بن حنيف کارگزار حضرت علي (عليه السلام) در شهر مدينه بود. وقتي حضرت براي پيکار صفين آماده مي شد حضرت به کارگزاران خود در تمام سرزمين اسلامي خود نامه نوشت و آنان را جملگي به کوفه فرا خواند از جمله آنها سهل بن حنيف بود او همراه قيس بن سعد که از مصر برگشته بود به جانب کوفه رهسپار شد. وقتي آنها به کوفه

[صفحه 449]

رسيدند حضرت ياران خود را فرا خوانده بود تا درباره جنگ با معاويه از آنها نظر خواهي کند و از آنان مي خواست که نظر خود را علام نمايند. هاشم بن عتبه و عمار بن ياسر و قيس بن سعد نظر موافق خود را به حضرت اعلام نمودند، سپس گروهي از انصار گفتند: فردي از ميان شما جواب اميرالمؤ منين (عليه السلام) را بدهد در اينجا بود که سهل بن حنيف پاسخ مثبت خود را به نمايندگي از انصار به حضرت اعلام کرد در جنگ صفين، سهل فرمانده سواران نيروهاي بصره بود. سهل در جنگ صفين شرکت فعال داشت وي همراه اميرالمؤ منين (عليه السلام) بعد از جنگ به کوفه برگشت و بعد از بازگشت به کوفه اين يار ديرينه و فداکار علي (عليه السلام) از دنيا رفت. سيدرضي گويد: حضرت، حضرت، سهل را از ديگران بيشتر دوست مي داشت، لذا حضرت فرمود است: (لو احبني جبل لتهافت) اگر کوهي مرا دوست داشته باشد (تکه تکه شده) فرو ريزد امام جعفر صادق (عليه السلام) مي فرمايد: وقتي که سهل از دنيا رفت حضرت علي (عليه السلام) او را با برداحمر يمني که منسوب به حبره بود کفن کرد، از امام باقر (عليه السلام) نقل شده است که فرمود: رسول خدا بر جنازه حمزه 70 تکبير گفت و حضرت علي (عليه السلام) بر جنازه سهل 25 تکبير گفت و اينها را به صورت پنج تا پنج تا بر جنازه او خواند، زيرا بعد از هر نماز گروهي مي آمدند و مي گفتند اي اميرمؤ منان ما به نماز نرسيديم و حضرت دستور مي داد جنازه را به زمين گذاشته بر او نماز مي خواند تا اينکه پنج مرتبه جنازه را بر زمين گذاشتند.

رحمت خدا بر سهل باد که با افتخار زندگي کرد و در حالي از دنيا رفت که علي (عليه السلام) از او راضي بود.[1] .



صفحه 449.





  1. بحارالانوار، ج 42، ص 159.