نفرين علي











نفرين علي



شب جمعه و شب نوزدهم ماه رمضان سال 40 هجرت، آخرين شب عمر امام علي (عليه السلام) بود، امام حسن (عليه السلام) مي گويد: همراه پدرم علي (عليه السلام) به سوي مسجد رهسپار شديم پدرم به من فرمود: پسرم امشب لحظه اي چرت مرا فرا گرفت در هماندم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بر من آشکار شد. عرض کردم: اي رسول خدا چيست اين مصائبي که از ناحيه امت تو، به من رسيده است؟ آنها به راه عداوت و انحراف افتاده اند.

رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم به من فرمود: ادع عليهم؛ آنها را نفرين کن. من آن شب در مورد اين امت (منحرف) چنين نفرين کردم:

الله ابدلني بهم خيرا منهم و ايدلهم بي من هو شر مني؛ خدايا به عوض آنها، ديدار و همنشين با خوبان را، نصيب من گردان و به عوض د من، بدان را بر آنها مسلط کن.[1] .

سحرگاه همان شب نفرين امام علي (عليه السلام) به استجابت رسيد.







  1. اقتباس از شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج 6، ص 131.