امير، امين
عصر خلافت امام علي (عليه السلام) بود، شبي مقداري اموال از بيت المال را به محضر امام علي (عليه السلام) آوردند. علي (عليه السلام) به ماءموران حاضر فرمود: اين مال را تقسيم کنيد و به مستحق برسانيد، عرض کردند: شب شده و تاريکي است، تقسيم آن را تقسيم کنيد و به مستحق برسانيد، عرض کردند: شب شده و تاريکي است، تقسيم آن را تا فردا تاءخير بيندازيد. امام علي (عليه السلام) فرمود: آيا شما قبول مي کنيد که من تا فردا زنده باشم؟ آنها گفتند: اين کار در دست ما نيست. آنگاه فرمود: بنابراين تاءخير نيندازيد. آنگاه شمعي آورده و روشن کردند و همان شب در پرتو روشني آن شمع به تقسيم اموال پرداختند.[1] .