مرد صلاة و صيام و قيام
هدف او از خواندن اين آيه اين بود که به کنايه به آن حضرت در مورد قبول حکميت در جنگ صفين اعتراض کند. امام (عليه السلام) براي احترام به قرآن، سکوت کرد تا وي آيه را به پايان رسانيد، سپس امام (عليه السلام) به ادامه قرائت نماز خود بازگشت ولي ابن کوا، کار خود را دو مرتبه تکرار کرد، باز امام سکوت کرد، و ابن کوا، براي سومين بار آيه را به گونه اي تلاوت کرد تا به نماز او لطمه اي وارد نشود. فاصبر ان وعدالله حق و لا يستخفنک الذين لا يوقنون؛ اکنون که چنين است صبر پيشه کن که وعده خدا حق است و هرگز کساني که ايمان ندارند تو را خشمگين نسازند.[2] . و اين اشاره به مجازات دردناک الهي است که در انتظار مخالفان و منافقان و افراد بي ايمان مي باشد. سرانجام امام سوره نماز خود را تمام کرد و به رکوع رفت.[3] . مظهر کل، فاتح خيبر، اميرالمؤ منين [صفحه 424]
خوارج به عنوان اعتراض به حکومت امام علي (عليه السلام) در مسجد کوفه جمع مي شدند و در نماز جماعت آن حضرت شرکت نمي کردند و گاهي هم با شعارهاي تند و زننده مخالفت خود را علني مي ساختند. روزي حضرت علي (عليه السلام) در نماز صبح بود و ابن کوا (يکي از منافقان مشهور عصر امامت امام علي (عليه السلام)) اين آيه را تلاوت کرد، و لقد اوحي اليک و الي الذين من قبلک لئن اشرکت ليحبطن عملک و لتکونن من الخاسرين؛[1] به تو و همه پيامبران پيشين وحي شده که اگر مشرک شوي تمام اعمالت تباه مي شود و از زيانکاران خواهي بود.
بندگي قنبرش فخر من و آباي من[4] .
صفحه 424.