خانه اي در محله فاني و کوچه هلاک شدگان
شريح در پاسخ گفت: درست گزارش داده اند. امام نگاه خشم آلودي به او کرد و فرمود: اي شريح بزودي کسي (عزرائيل) به سوي تو مي آيد که نه به قباله ات مي نگرد و [صفحه 422] نه به امضاي آن؛ و نه به شهود و گواهان آن توجه مي نمايد، تو را از آن خارج مي کند و تنها تو را در گودال قبر مي گذارد... بعد حضرت ادامه داد: اي شريح، اگر هنگام خريداري خانه نزد من آمده بودي قباله اي برايت مي نوشتم... که به خريدن خانه اي به يک درهم يا بيشتر نيز رغبتي نداشتي اما نسخه قباله اي که من مي نوشتم اين بود. اين چيزي است که بنده اي ذليل از مرده اي که آماده کوچ است خريداري کرده است، اين خانه اي است در سراي غرور و در محله فاني شدگان و در کوچه هلاک شوندگان قرار دارد اين ملک از يک سو به آفات و بلاها اتصال دارد و سوي ديگرش به مصائب روي دارد و حد سومش به هوشهاي نفساني و حد چهارمي آن به اغواي شيطان منتهي مي گردد... و شاهد اين قباله عقل است آنگاه که از سلطه هوسها بيرون آيد و از بند دنيا پرستي آزاد گردد.[1] .
شريح بن حارث، قاضي کوفه در زمان خلافت علي (عليه السلام) خانه اي براي خود به هشتاد دينار خريد اين موضوع به علي (عليه السلام) گزارش د شد. امام او را خواست و فرمود: به من گزارش شده که تو خانه اي به قيمت هشتاد دينار خريده اي و آن را قباله خود کرده اي.
صفحه 422.