به بهانه دين، شير دنيا را مي دوشند
امام در نامه اي به قثم بن عباس براي خنثي کردن اين توطئه مي فرمايد: بالمغرب کتب الي يعلمني انه وجه... يعني: ماءمور مخفي من در مغرب (شام) به من گزارش داده که مردمي از اهل شام به سوي حج گسيل گشته اند کور دل، کر و نابينا کساني که حق را از راه باطل مي جويند و در معصيت آفريننده خالق نافرماني خدا، از آفريده شده و مخلوق پيروي مي کنند و به بهانه دين شير دنيا را مي دوشند...پس بر آنچه در دست توست (حکومت مکه) پايداري و ايستادگي کن، ايستادگي شخصي دور انديش، استوار و پند دهنده خردمند، که پيرو سلطان، فرمانبردار امام و پيشوايش مي باشد مبادا کاري کني که به عذر خواهي بکشد و در هنگام خوشي هاي فراوان، زياد شادمان، و در هنگام سختيها، هراسان و دل باخته مباش د والسلام.[2] . [صفحه 415]
ابن ميثم و ابن ابي الحديد[1] نوشته اند: معاويه هنگام مراسم حج جمعي را به مکه فرستاد تا مردم را به اطاعت او دعوت نموده و از ياري علي (عليه السلام) بازدارند و اينگونه در ميان مرم شايع کنند که امام (عليه السلام) قاتل و کشنده عثمان است يا اينکه به جهت کوتاهي کردن، در کمک به او، باعث خذلان و خاري عثمان گرديده است و به هر جهت کسي که قاتل و يا خوار کننده خليفه شده است براي خلافت شايستگي ندارد. آنها وظيفه داشتند محاسن و نيکيهايي از معاويه را به دروغ بين مردم نقل کنند. امام علي (عليه السلام) نامه اي براي قثم فرستاد و او را از دسيسه معاويه مطلع کرد و از او خواست با تدبير عمل کند. مسلماناني که در ايام حج در مکه جمع مي شدند عده اي از آنها از مسائل سياسي که در مرکز حکومت اسلامي اتفاق مي افتاد بي اطلاع بودند لذا معاويه مي خواست زمينه را براي حکومت و رياست خود فراهم نمايد و مردم را با اين طريق تبليغ از ياري علي (عليه السلام) باز دارد.
صفحه 415.