خانواده اي با ايمان
ابوطالب (عليه السلام) به جعفر گفت: پسر جانم برو، و به عموزاده ات (پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم) اقتدا کن، جعفر نيز به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم اقتدا کرد. ابوطالب شاد شد و در حالي که برمي گشت اين شعر را مي گفت. [صفحه 54] ان عليا جعفرا ثقتي والله لا اخذل النبي و لا لا تخذ لا وانصرا ابن عمکما علي و جعفر من؛ پشت و پناهنده اند به وقت سختي؛ و شدت من پيغمبر را خوار و بي کس نمي سازم که فرزندم مرد با همتي است شما دست از محمد برنداريد (علي و جعفر)...[1] . [صفحه 55]
امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: روزي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مشغول نماز بود و علي (عليه السلام) نيز به آن حضرت اقتداء کرده بود ابوطالب در حالي از کنار آنها مي گذشت که پسرش جعفر نيز همراهش بود.
عند مسلم الزمان و الکرب
يخذله من نبي ذوحسب
اخي لا مي من بينهم و ابي
صفحه 54، 55.