منافق حديث گو

ابوهريره[1] از کساني است که 3 سال آخر عمر شريف پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را درک کرد وي در دور خلافت اميرالمؤ منين علي (عليه السلام) سکوت ظاهري کرد و از خير خواهي به دستگاه

[صفحه 402]

معاويه دريغ نمي نمود. در هنگام جنگ صفين از جنگ کناره گرفت و روزي را در خيمه گاه حضرت امير (عليه السلام) و روز ديگر را در ميان لشکريان معاويه مي گذراند و گويند در نماز به حضرت اقتدا مي کرد ولي سفره معاويه را ترجيح مي داد و بر سفره او حاضر مي گشت و مي گفت: غذاي معاويه چرب تر و نماز با علي (عليه السلام) افضل است...[2] .

صفحه 402.

ابوهريره در سال هفتم هجري اسلام آورد بيش از هر صحابي ديگر از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم حديث نقل کرده تا آن جا که در عصر خلفا بارها بزرگان صحابه به او اعتراض کردند، در روزگار عمر ولايت بحرين را بر عهده داشت سپس معزول گشت و به کيفر بردن اموال بيت المال به پرداخت ده هزار درهم غرامت محکوم گرديد. در زمان خلافت عثمان براي تقرب به وي احاديثي در فضيلت وي جعل کرد که بسياري از احاديث وي را دانشمندان اسلامي چه شيعه و چه سني مردود شناخته اند.
شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 4، ص 78 -63 - 69.