درست وضو بگير
من به دنبال آن حضرت رفتم. پس حضرت رو به جانب من نگاه کرد و فرمود: اي جوان حاجتي داري؟ عرض کردم: آري به من سخني بياموز که خداوند مرا به آن جهت سود و خير ببخشد. حضرت فرمود: اي جوان! هر کس با خدا به صداقت و راستي رفتار کند نجات مي بايد 7 و هر کس از دين خود بترسد از هلاکت سالم بماند، و هر کس در دنيا به زهد روي آورد، ديده اش به آنچه از پاداشهاي خدا- عزوجل -مي بيند روشن گردد. سپس حضرت فرمود: اي جوان آيا بيشتر برايت نگويم؟ عرض کردم: چرا اي اميرمؤ منان. سپس فرمود: سه خصلت است که در هر کس باشد دنيا و آخرت برايش سالم بماند. آنکس که به کار نيک فرمان دهد و خودش نيز به آن عمل کند و از کار زشت بازدارد و خودش نيز از آن دست کشد، و بر حدود و دستورات خداوند محافظت و مواظبت نمايد. اي جوان! آيا دلشاد مي شوي از اينکه روز قيامت در حالي به ديدار خدا مي روي از تو خرسند و راضي باشد؟ عرض کردم: آري اي اميرمؤ منان. فرمود: نسبت به دنيا زاهد و بي ميل باش، و نسبت به آخرت راغب و مايل و در تمام کارهاي خود از راستي جدا مشو چرا که خداوند، تو و تمام بندگان را از راه راستي به عبادت فرا خوانده است. سپس حضرت به راه افتاد تا به بازار بصره وارد شد، نگاهي به مردم کرد و ديد مردم سرگرم خريد و فروش هستند پس به سختي گريست و آنگاه فرمود: اي بندگان خدا... حال که شما در روز پيوسته سوگند مي خوريد، و در شب به بسترهاي خود مي آرميد و در خلال اين حالات از آخرت غافليد پس چه وقت به جمع آوري نزاد و توشه آخرت برخاسته و در امر معاد انديشه مي کنيد؟! [صفحه 371] آنگاه مردي به آن حضرت گفت: اي اميرمؤ منان! ما ناگزيريم از بدست آوردن روزي، پس چه کنيم؟ حضرت فرمود: همانا تحصيل روزي از راه حلال آدمي را از کار آخرت باز نمي دارد، و اگر مي گويي: ما ناچاريم که احتکار کنيم، عذرت پذيرفته نيست، آن مرد از سخنان حضرت متاءثر شد و گريه کنان به راه افتاد. علي (عليه السلام) به او فرمود: اي مرد پيش من بيا تا شرح بيشتري دهم سپس آن مرد نزد حضرت برگشت، آنگاه امام به او فرمود: بنده خدا! بدان که هر کس در دنيا براي آخرت کار کند ناگزير پاداش عملش به تمام و کمال به او داده شود و هر کسي به امور ديني به جهت دستيابي به دنيا عمل کند اجر و پاداش وي در آخرت آتش دوزخ خواهد بود. سپس اميرالمؤ منين علي (عليه السلام) اين آيات را تلاوت کرد: اما آن کس که سرکشي کند، و زندگي دنيا را ترجيح دهد، پس همانا دوزخ جايگاه اوست[1] .
حسن بن ابي الحسن بصري مي گويد: چون اميرالمؤ منين علي (عليه السلام) به شهر ما بصره وارد شد گذرش به من افتاد در حالي که من وضو مي ساختم. حضرت فرمود: اي جوان نيکو وضو بگير تا خدا به تو نيکويي کند. سپس از نزد من گذشت.
صفحه 371.