علي در كنار سلمان فارسي











علي در کنار سلمان فارسي



سلمان در مدائن بيمار شد او ساعات آخر عمر خود را مي گذراند به همسرش بقيره گفت: منتظر باش که به زودي مرا در بسترم بي روح مي يابي. سپس به اطرافيان خود حذيفه، سعد و قاص و اصبغ بن نباته فرمود: خانه را خلوت کنيد،ناگاه امام علي (عليه السلام) وارد خانه شد و پرسيد حال سلمان چطور است؟ سپس به بالين سلمان آمد و روپوش را به کناري زد سلمان لبخندي زد. امام (عليه السلام) به سلمان فرمود: آفرين بر تو اي بنده صالح خدا هنگامي که با رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم ملاقات نمودي چگونگي رفتار اين قوم، با برادرش را برايش تعريف کن. سلمان از دنيا رفت. امام علي (عليه السلام) جنازه او را غسل داد و کفن کرد و بر کفن او اين دو بيعت شعر را نوشت:


و فدت علي الکريم بغير زاد
من الحسنات و القلب السليم


و حمل الزاد اقبح کل شيي
اذا کان الوفود علي الکريم


يعني: بر شخص کريم و بزرگواري وارد شدم بي آنکه توشه نيک و قلب پاک داشته باشم ولي هنگام ورود به محضر شخص بزرگوار بردن توشه نزد او قبيح ترين چيز است.[1] .







  1. تاريخ تشيع در ايران، ص 238.