خبر شهادت
اي علي! خداوند جهاد را در فتنه اي که پس از من رخ مي دهد بر مؤمنين واجب نموده چنانکه جهاد با مشرکين را در رکاب من بر آنان واجب ساخته بود. علي (عليه السلام) عرض کرد: اي رسول خدا! آن فتنه اي که خداوند جهاد درباره آن را، بر ما واجب نموده کدام است؟ حضرت فرمود: فتنه گروهي که شهادت به لا اله الا الله و اينکه من رسول خدا هستم مي دهند اما با اينحال مخالف سنت من و طعنه زننده در دين من هستند. علي (عليه السلام) عرض کرد: اي رسول خدا! پس به چه جهت با آنان بجنگيم در حالي که آنان شهادت به لا اله الا الله و رسالت الهي شما مي دهند؟ حضرت فرمود: به جهت پديد آوردن مسائل بي سابقه و بدعت گزاري در دين، و جدا شدنشان از فرمان من، و حلال شمردن آنها در ريختن خون عترت من،. علي (عليه السلام) عرض کرد: اي رسول خدا! شما مرا به شهادت مژده فرمودي، از خدا بخواه که براي من در اين باره شتاب ورزد. حضرت فرمود: آري من به تو مژده شهادت داده بودم، پس چگونه خواهي بود آن [صفحه 238] زمان که اين از اين رنگين شود؟- و با دست مبارک اشاره به سروريش من نمود- عرض کردم: اي رسول خدا! حال که چنين مژده اي بمن داده اي، ديگر جاي صبر نيست بلکه جاي مژدگاني و سپاس است. حضرت فرمود: آري آنگاه فرمود: پس خود را براي خصومت و درگيري آماده ساز، که تو با امت من مخاصمه خواهي نمود. عرض کردم: اي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم راه پيروزي (بر آنان) را به من بنما، حضرت فرمود: چون گروهي را ديدي که از هدايت بسوي گمراهي رو گردانده اند پس با آنان به مخاصمه برخيز (که پيروزي از آن توست)، زيرا که هدايت از جانب خدا، و گمراهي از سوي شيطان است. اي علي! همانا هدايت پيروي فرمان خداست نه پيروي از هواي نفس و دلخواه خود،و گويا تو با گروهي روبرو هستي که قرآن را تأويل و توجيه نموده و به شبهات چنگ زده و شراب را بنام آب انگور و کم فروشي را با زکات و رشوه را بنام هديه و پيشکش حلال مي شمردند. عرض کردم: اي رسول خدا! بنابراين وقتي چنين کنند چگونه اند؟ آيا مرتد و بر گشتگان از دين هستند؟ يا اهل فتنه و آزمايش؟ حضرت فرمود: آنان اهل فتنه اند متحير و سرگردان در آن گردش کنند تا عدل گريبان گيرشان شود، عرض کردم: اي رسول خدا! عدل از جانب ما يا از سوي غير ما؟ حضرت فرمود: بلکه از جانب ما، خداوند (دين را) بدست ما گشوده و بدست ما پايان بخشد و بواسطه ما خداوند ميان دلها پس از شرک آوري مهر و دوستي انداخت و بواسطه ما نيز ميان دلها پس از فتنه مهر و دوستي اندازد، علي (عليه السلام) عرض کرد: سپاس خداي را به آنچه که از فضل خويش به ما ارزاني داشته است[1] .
امام علي (عليه السلام) مي فرمايد: وقتي آيه اذا جاء نصر الله و الفتح بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به من فرمود: اي علي! به تحقيق نصرت خداوند و فتح او فرا رسيده، پس هر گاه که ديدي مردم دسته دسته در دين خدا وارد مي شوند به حمد پروردگارت تسبيح کن و از او آمرزش بخواه که خداوند پذيرنده توبه است.
صفحه 238.