درخواست رسول خدا از پروردگار
مردي از آن قوم گفت: بخدا سوگند يک صاع (پيمانه اي است نزديک يک من) خرما در مشکي پوسيده، بهتر از آن چيزهايي است که محمد از پروردگارش خواسته است!! چرا محمد ملک و سلطنتي درخواست نکرده که او را بر دشمنش ياي دهد، يا گنجي که بدان سبب بر فقر و تهيدستي خود چيره گردد؟! پس د خداي متعال اين آيه[1] را فرستاد: گويا پاري از آنچه به تو وحي شده ناديده مي گيري، يا سينه ات به تنگ مي آيد از اينکه مي گويند: چرا گنجي بر او فرود نيامده يا فرشته اي در کنار او نيامده است؟ جز اين نيست که تو تنها بيم دهنده اي و خداوند به هر چيزي وکيل است.[2] .
وقتي که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در ميان سرزمين قديد (بر وزن زبير نام جايي است در نزديکي مکه) فرود آمد، به علي بن ابيطالب (عليه السلام) فرمود: اي علي، من از خدا خواسته ام که بين من و تو دوستي برقرار کند و ساخت. و از او خواستم که ميان من و تو برادري افکند، پس افکند، و از او خواست که تو را وصي و جانشين من قرار دهد، و داد.