علي جان من است
حاطب بن ابي بلتعه و بريده اسلمي حيله کردند و قيمت کنيز را زياد کردند و در موقع برگشت به مدينه آن دو نفر به حضور پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم آمدند و شروع به سعايت و بدگوئي علي (عليه السلام) کردند و به پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم عرض کردند: علي (عليه السلام) کنيزي را خريداري کرد و قيمت او را از غنايم مسلمانان پرداخت کرده است. پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم سخت خشمناک شد و رنگ چهره مبارکش تغيير کرد و اعضاء بدنش بلرزه افتاد، آنگاه فرمود: اي بريده! چگونه رسول خدا را اذيت مي کني و حال آنکه امروز شنيدي آيه ان الذين يوذون الله و رسوله آنگاه حضرت تا آخر آيه را قرائت فرمود: بريده عرض کرد: من قصد آزار شما را نداشتم يا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم حضرت فرمودند: تو قصد آزار علي (عليه السلام) را داشتي و علي نفس من است، مگر نمي داني من از علي، و علي از من است و هر که علي را بيازارد مرا آزرده و هر که مرا بيازارد خدا را اذيت نموده و بر خدا حتم است که آزار کننده را به عذاب دردناکي در آتش جهنم معذب بدارد. اي بريده! تو بهتر ميداني يا خداوند؛ تو بهتر مي داني يا خوانندگان لوح محفوظ؛ تو بهتر مي داني يا فرشتگان ارحام؛ تو بهتر مي داني يا فرشتگان محافظ علي (عليه السلام). بريده عرض کرد: همه اينها از من بهتر مي دانند؛ آنگاه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: چگونه علي (عليه السلام) را تخطئه و سعايت مي نمايي او را سرزنش مي کني و در کارهايش ايراد مي گيري اين جبرئيل است که مزا خبر داده که فرشتگان حافظ علي (عليه السلام) هرگز از زمان کودکي [صفحه 225] تاکنون گناهي را بر او ننوشته اند و اين فرشتگان ارحام مي باشند که گواهي مي دهند پيش از آنکه علي (عليه السلام) از شکم مادر متولد شود و بعد از آن هرگز مرتکب لغزش و گناهي نشده و اين قرائت کنندگان لوح محفوظ هستند که در شب معراج به من خبر دادند که در لوح محفوظ نوشته شده که علي (عليه السلام) معصوم است. اي بريده! بر خلاف آنچه خداوند درباره علي (عليه السلام) فرموده متعرض او نشود، همانا علي؛ اميرالمؤمنين، و بزرگ نيکوکاران و يکتا سوار مسلمين و پيشرو سفيدرويان و تقسيم کننده. بهشت و دوزخ است هيچ يک از مسلمانان حق ندارند و نبايد درباره او مکر و حيله بکار برند، قدر و منزلت علي (عليه السلام) در پيشگاه خداوند بالاتر از قدر و منزلت تمامي مسلمانان است آيا مي خواهي که ترا خبر دهم مطلبي را تا موجب روشني ديده و قوت قلب تو و تمام مؤمنين شود!! عرض کرد: بلي حضرت فرمود: در روز قيامت در مقام سنجش اعمال، سيئات اعمال عده اي باعث سنگيني ميزان گناهان آنها مي شود از آنها مي پرسند پس حسنات اعمال شما کجاست آنها در کمال شرمندگي عرضه مي دارند که ما حسناتي نداريم. خطاب مي رسد اگر شما براي خود حسناتي قائل نيستيد، ما حسنات اعمال شما را مي شناسيم آنگاه به باد امر مي شود رقعه کوچکي آورد و در کفه حسنات آنها بگذارد، آنگاه چنان برتري بر گناهان آنها حاصل مي شود که فاصله ميزان آنها در بدي و خوبي به اندازه فاصله زمين و آسمان مي شود آنگه به آنها گفته مي شود دست پدر و مادر و برادر و خواهر و خاصان خود را گرفته و داخل بهشت شويد اهل محشر فرياد برآوردند پروردگارا ما سيئات و بديهاي اين جمع را مي دانستيم ولي حسنات و خوبي هاي آنها را نفهميديم، خطاب مي رسيد اينها دوستداران علي (عليه السلام) بودند چون آنها علي (عليه السلام) را دوست داشتند ما هم ايشان را بدوستي خود پذيرفتيم و بدوستي و محبت علي (عليه السلام) گناهان ايشان را بخشيديم و سيئات آنها را به حسنات تبديل کرديم و بهشت را به آنها واجب کرديم.[1] . [صفحه 226]
پيغمبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم لشکري را به فرماندهي حضرت علي (عليه السلام) براي يکي از غزوات فرستاد، پس از پيروزي در جنگ و در موقع تقسيم غنائم اميرالمؤمنين (عليه السلام) قصد داشت کنيزي را با سهي از غنائمي که نصيب حضرتش مي شد خريداري نمايد.
صفحه 225، 226.