قرباني براي درخواست فرزند











قرباني براي درخواست فرزند



حضرت ابوطالب و فاطمه بنت اسد تا مدتي صاحب هيچ فرزندي نمي شدند. به همين جهت سرپرستي پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) را بر عهده گرفتند و از وجود او خرسند شدند و درخشش وجود او را در خانه خود سعادت مي دانستند و او را بعنوان فرزند خود پذيرفتند.

پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در خانه آنان بهترين و بالاترين دوران رشد را سپري کرد محبت مادرانه فاطمه بنت اسد نسبت به پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در حدي بود که آن حضرت او را مادر خطاب مي کرد. پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در آن روزگار رغبت فاطمه را به مادر شدن متوجه شد لذا روزي به او فرمود:

«مادر جان! يک قرباني خالصانه براي خداوند ذبح کن و در آن شريکي قرار مده،خداوند آن را از تو مي پذيرد و از تو قبول مي کند و حاجت تو را زود برمي آورد.»

[صفحه 39]

فاطمه بنت اسد امر پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) را اطاعت کرد و خالصانه قرباني کرد و از خداوند خواست فرزند پسري به او عطا کند. دعاي او را مستجاب کرد و او به آرزويش رساند و پنج فرزند به او عطا فرمود: عقيل، طالب، جعفر، علي (عليه السلام)، و بعد از آنها خواهرشان فاخته که معروف به ام هاني است[1] .



صفحه 39.





  1. بحارالانوار، ج 35، ص 38.