اتمام حجت عجيب











اتمام حجت عجيب



آن، هنگامي که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رحلت کرد و ابوبکر بر مسند خلافت غاصبانه نشست روزي علي (عليه السلام) ابوبکر را ديد و به او فرمود: اي ابوبکر قرآن مي فرمايد: و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون؛ هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده اند، مردگانند، بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزي داده مي شوند[1] .

و من گواهي مي دهم که محمد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شهيد از دنيا رفت سوگند به خدا آن حضرت نزد تو مي آيد، وقتي که نزد تو آمد يقين کن؛ چرا که شيطان نمي تواند خود را به صورت آن حضرت در آورد.

آنگاه امام علي (عليه السلام) دست ابوبکر را گرفت و شخص پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را به او نشان داد، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به ابوبکر فرمود:

يا ابابکر آمن بعلي و باحد عشر من ولده، انهم مثلي الا النبوة و تب الي الله مما في يدک، فانه لا حق لک فيه؛ اي ابوبکر به (امامت) علي (عليه السلام) و يازده فرزندش ايمان بياور، آنها (در مقام رهبري و در وجوب اطاعت از آنها) مانند من هستند فقط مقام نبوت ندارند از آنچه

[صفحه 199]

در دست گرفته اي در پيشگاه خدا توبه کن زيرا تو در آن مقام حقي نداري سپس پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از رفت و ديده نشد.[2] .



صفحه 199.





  1. آل عمران، 169.
  2. اختصاص شيخ مفيد، اصول کافي ج 1.