گره گشاي مؤمنان، انفاق مخلص
علي (عليه السلام) فرمود: من از طرف رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به تو ضمانت مي دهم که باغي در بهشت به تو بخشيده شود، ولي صاحب خانه امتناع ورزيد تا اينکه آفتاب در حال غروب کردن و وقت نماز فرا رسيد. امام به او فرمود: آيا خانه خود را با فلان باغ خرماي من عوض مي کني؟ [صفحه 187] صاحب خانه در کمال ناباوري گفت: اگر واقعا بدهي مي پذيرم. امام شاهدان حاضر را به گواهي گرفت که خانه آن شخص را در برابر فلان باغ خود خريده است. سپس رو به فرد نيازمند کرد و فرمود: وارد منزل شو و به عنوان مالک آن را تصرف نما، که خدا به شما برکت دهد و نعمت هاي او بر شما حلال باشد. آنگه همگي به نماز رفتند فردا صبح رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رو به علي (عليه السلام) کرد و فرمود: علي جان نسبت به کار پسنديده ديشب تو اين آيات نازل شد: «بسم الله الرحمن الرحيم والليل اذا يغشيي... فاما من اعطي و اتقي و صدق بالحسني فسنيسره لليسري»[1] . آنگاه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به اين ايثارگر مخلص فرمود: علي جان تو به بهشت يقين داشتي و خانه را به آن مرد بخشيدي و باغ خود را از دست دادي ولي خداوند با نزول اين آيات از تو تشکر فرمود.[2] .
موسي بن عيسي مي گويد: روزي در خدمت علي (عليه السلام) در دوران زندگاني رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نشسته بوديم که شخصي آمد و گفت: يا علي (عليه السلام) در همسايگي ما شخصي هست که با وزش باد از درختهاي خرماي او مقداري خرما در حياط ما مي ريزد و بچه هاي من آنها را مي خورند و اين شخص مي گويد: من راضي نيستم، بيا برويم تا او را راضي کنيم. با امام حرکت کرديم تا به منزل آن شخص رسيديم، علي (عليه السلام) هر چقدر به آن شخص اصرار کرد که او راضي شود اما او نپذيرفت.
صفحه 187.