تجلي ايثار در مهماني











تجلي ايثار در مهماني



مردي خدمت نبي اکرم صلي الله عليه و آله و سلم رسيد و اظهار گرسنگي نمود، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم او را به خانه

[صفحه 174]

همسران خود راهنمايي کرد تا از او پذيرايي شود آنها نيز گفتند: در خانه جز آب چيز ديگري ندارند. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رو به اصحاب کرد و فرمود: چه کي اين مهمان را به خانه خود مي پذيرد؟ علي (عليه السلام) فرمود: من او را به خانه مي برم، هر دو به اتفاق روانه منزل آن حضرت شدند. اميرالمؤمنين (عليه السلام) آمدن مهمان را به همسر خود فاطمه زهرا عليهاالسلام اطلاع داد و از وضع غذاي خانه جويا شد. حضرت فاطمه عليهاالسلام جواب داد قدري خوراک به اندازه بچه ها موجود است ولي مهمان را بر خود مقدم مي داريم حضرت علي (عليه السلام) فرمود: شما بچه ها را خواب کن من، نيز چراغ خانه را خاموش مي کنم (گويا علي (عليه السلام) مي خواهد مهمان به واسطه تاريکي شب آنهم به بهانه خوابيدن بچه ها، متوجه کمي غذا نشود و با خيالي آسوده غذا بخورد (اميرالمؤمنان (عليه السلام)) بر سفر سفره نشست اما از آن غذا نخورد و مهمان نيز بر اثر تاريکي متوجه غذا نخوردن آن حضرت نشد به هر صورت آن شب سپري شد و مهمان از خوراک خانه علي (عليه السلام) بهره مند شد ليکن اهل خانه با گرسنگي شب را صبح کردند آن هنگام آيه شريفه و يوثرون علي انفسهم و لو کان بهم خصاصة[1] نازل گرديد.[2] .



صفحه 174.





  1. حشر/ 8.
  2. تفسير نمونه، ج 23، ص 519.