اتاقهاي بهشت











اتاقهاي بهشت



ابوبصير مي گويد: امام صادق (عليه السلام) از پدران خود از حضرت علي (عليه السلام) چنين روايت نمود که پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: در بهشت اطاقهايي است که ظاهر آن با باطن آن بوده و درونش از بيرون آن ديده مي شود. آنجا اقامتگاه فردي از امت من است که داراي اين خويها باشد.کلامش نيکو باشد و مردم (گرسنه) را اطعام کند و سلام کند و پيوسته روزه دار باشد و در شب وقتي چشمان مردم در خواب رفته است او چشم خود را به رحمت پروردگار دوخته و به خواندن نماز مشغول گردد. آنگاه فرمود: يا علي (عليه السلام) آيا مي داني اطابه کلام (سخن نيکو) چيست؟ کسي که هر صبح و هر شب ده مرتبه بگويد سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اکبر (نيکو کلام مي باشد). اطعام الطعام (دادن غذا)، خرجي دادن مرد است به خانواده خود و اما ادامه روزه آن است که انسان در طول ماه رمضان و در هر ماه (اول و وسط و آخر ماهاي قمري) سه روز روزه بگيرد که ثواب روزه تمامي عمر بر او نوشته مي شود.

والصلاة بالليل يعني اداي نماز در شب و هنگامي که مردم در خوابند، پس شخصي که نماز مغرب و عشا و نماز صبح را در مسجد به جماعت بخواند همانند کسي است که تمامي شب را بيدار مانده باشد و افشاي سلام آن است که از سلام دادن به هيچ يک از مسلمانان بخل نکند.[1] .







  1. معاني الاخبار، ج 2، ص 114.