محمد تو را بلند كرد جبرئيل زمين نهاد











محمد تو را بلند کرد جبرئيل زمين نهاد



در جريان فتح مکه در سال هفت هجري داخل کعبه پر از بتهاي مشرکان بود. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به همراه علي (عليه السلام) همه آن بت ها را شکسته و از درون کعبه بيرون ريختند در بام کعبه بت بزرگي قرار داشت که دست کسي به آن نمي رسيد و لازم بود که علي (عليه السلام) پاهاي خود را بر شانه پيامبر (عليه السلام) بگذارد. پيامبر (عليه السلام) به علي (عليه السلام)فرمود: آيا اين بت را نمي نگري؟ علي (عليه السلام) عرض کرد: چرا مي بينم. پيامبر (عليه السلام) دو دست خود را بر دو ساق پاي علي (عليه السلام) نهاد و او را آنچنان بلند کرد که زير بغل پيامبر (عليه السلام) پيدا شد، آنگاه فرمود: اي علي (عليه السلام) چه مي بيني؟ علي (عليه السلام) گفت: خداوند به خاطر تو مرا اکنون در مقامي قرار داده که احساس مي کنم اگر بخواهم مي توانم بر صحفه آسمان دست يابم و دستم را به ستاره هاي آسمان برسانم. آنگاه علي (عليه السلام) به فرمان پيامبر (عليه السلام) آن بت بزرگ را از جاي کند و به دست گرفت و به زمين انداخت در اين هنگام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از جاي خود به کنار رفت و

[صفحه 160]

علي (عليه السلام) از بالا به زمين افتاد و خنديد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: اي علي (عليه السلام) چرا مي خندي علي (عليه السلام) عرض کرد:از بالاي کعبه افتادم و هيچ آسيبي نديدم. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: چگونه به تو آسيب برسد با اينکه محمد صلي الله عليه و آله و سلم تو را از زمين بلند کرد و جبرئيل تو را از بالا بر زمين نهاد.[1] .



صفحه 160.





  1. مناقب ابن مغازلي شافعي، ص 202.