کاتب وحي الهي
[صفحه 156]
علي (عليه السلام) مي فرمايد: روزي به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم وارد شدم. حضرت سرگرم تلاوت سوره مائده بود (گويا بخشي از اين سوره به تازگي نازل شده بود و وجود مبارک آن حضرت در حالي تلقي وحي و اخذ آيات قرآني بود که من وارد شدم) رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از من خواست آيات آن سوره را بنويسم من نيز با املاي حضرتش کار نوشتن را شروع کردم و آيات را يک به يک نگاشتم تا رسيدم به اين آيه شريفه انما وليکم الله و رسوله، و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة و يوتون الزکوة و هم راکعون، ولي امر و ياور شما تنها خدا و رسول و مومناني هستند که نماز به پا مي دارند و به فقيران در حال رکوع زکات مي دهند.[1] ناگاه ديدم آن حضرت در يک حالت خلسه فرو رفته ولي در عين حال زبان او همچنان بر املاي آيات مشغول است من نيز آنچه را مي شنيدم همه را مي نوشتم تا اينکه کار کتابت سوره پايان گرفت. در اين هنگام رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از آن حالت خلسه بيرون آمد و فرمود: بنويس آنگاه شروع کرد و از آغاز همان آيه اي که در لحظاتي قبل در خلسه رفته بود، تلاوت کرد، به او گفتم: مگر شما هم اينک اين آيات را تا پايان سوره املا نکرديد و من تمام آنها را نوشتم ديدم صداي حضرت به تکبير بلند شد و فرمود: آن کسي که اين آيات را بر تو املا مي نمود جبرئيل بوده است. لذا علي (عليه السلام) با املاي جبرئيل ايمن کار کتابت اين سوره را به اتمام مي رساند.[2] .
صفحه 156.