امين پيامبر
علي (عليه السلام) پس از انجام سفارشات پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به همراهي فاطمه (مادر خود) و فاطمه (دختر پيامبر) و فاطمه (دختر زبير) و ديگران به سوي مدينه به راه افتاد. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم 5 روز در محله قبا توقف کرد و فرمود: تا برادرم علي (عليه السلام) به من ملحق نشود وارد مدينه نمي شوم... در بين راه هشت تن از کفار مکه راه را بر علي (عليه السلام) بستند آنگاه جناج غلام حرب بن اميه راه را بر حضرت علي (عليه السلام) بست. حضرت به ايمن (پسرام ايمن) و ابو واقد دستور داد شترهاي زنان را بخوابانند، آنگاه حضرت علي (عليه السلام) با جناح جنگيد و او را دو نيم کرد، لذا مابقي کفار از ترس راه را بر حضرت باز کردند...[2] حضرت علي (عليه السلام) در آن، شب براي حفظ جان پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم با خطر مواجه بود چنانچه خود آن حضرت مي فرمايد: وقيت بنفسي خير من وطي الحصي يعني: با جان خدم بهترين کسي را که پا بر زمين نهاده و به کعبه و حجر اسماعيل [صفحه 140] طواف نموده نگهداري نمودم. و در منزلت و شأن علي (عليه السلام) نيز خداي تعالي با فرستادن آيه شريفه و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله[4] از جانفشاني مخلصانه علي (عليه السلام) قدرداني کرد.
پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم خود امين قريش بود لذا همه امانتهاي آنها نزد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بود. لذا پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم وقتي مجبور به هجرت شد علي (عليه السلام) را جانشين مردم در مدينه کرد تا امانات خود را به صاحبانشنان برگرداند و قرضهاي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را بدهد، سپس دختران و زنانش را به مدينه برساند. پس از اينکه کفار قريش نزديک سپيده دم به خانه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم ريختند علي (عليه السلام) در رختخواب پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ديدند با حالت آشفته پرسيدند: که محمد صلي الله عليه و آله و سلم کجاست؟ علي (عليه السلام) گفت: مگر من مأمور و مسئول نگهداري او بودم. آنها علي (عليه السلام) را با زد و خورد به مسجدالحرام بردند و اندکي بعد رها ساختند.[1] .
و من طاف بالبيت العتيق و بالحجر[3] .
صفحه 140.