قضاوتي بين فرزندان











قضاوتي بين فرزندان



امام حسن و مام حسين (عليه السلام) که تولد آنها بيش از يک سلام فاصله نداشت روزي هر کدام در يک صفحه خطي نوشته بودند سپس خط خود را خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آورده و سؤال کردند يا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم خط کدام يک از ما بهتر است؟ حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم که نمي خواست خط يکي را بر ديگري ترجيح دهد فرمود: هر دو آنها خوب است. عرض کردند: يا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم کدام بهتر است؟ پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: عزيزان من مي دانيد که من امي هستم يعني هرگز مکتب نرفته و الفبا ننوشته ام و من حتي وحي الهي را هم خودم نمي نويسم خط شناسي کار کسي است که خود نويسنده باشد. خوب است اين را از پدرتان علي (عليه السلام) بپرسيد که خط نويس و کاتب وحي الهي است. آنها خدمت پدر رسيدند و پس از نشان دادن خطها سؤال کردند، پدر کداميک از اين خطها بهتر است؟ علي (عليه السلام) فرمود: هر دو آنها خوب است، هم خوانا و هم زيباست. گفتند: نه، کدام بهتر است؟ حضرت فرمود: خوب اگر شما مکتب مي رفتيد حق اين بود که اين را از استادتان بپرسيد اما شما خود آموخته ايد و هنوز هم خردساليد، به کارهاي کودکان هم مادران بيشتر مي رسند قضاوت مادرتان زهرا عليهاالسلام هم درست مانند من است من در اين خطها هيچ عيبي نمي بينم ولي بهتر است که از مادرتان بپرسيد، هر چه او بگويد من هم همان را مي پسندم، اگر در خانه مطلب روشن نشد آن وقت شورايي از اصحاب تشکيل

[صفحه 131]

مي دهيم و حکميت را به ايشان وا مي گذاريم. حسنين (عليه السلام) گفتند: فرمايش شما صحيح است. لذا خدمت مادر رسيدند و همان پرسش را کردند. حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: هر دو را خوب مي بينم. تفاوت گذاشتن ميان آنها خيلي مشکل است... اصلا بهتر است يک کار ديگري بکنيم؟ عرض کردند چه کنيم؟ حضرت فاطمه عليهاالسلام گردنبدي از استخوان عاج داشت که داراي هفت دانه بود. فرمود: اين دانه ها را روي زمين مي ريزم هر کدام دانه هاي بيشتري جمع کرد خطش را بهتر حساب مي کنيم. گفتند: خوب است، اگر چه کار قرعه کشي است و خط شناسي نيست، ولي خوب است. آن وقت حضرت دانه ها را بر زمين ريخت و حسنين (عليه السلام) دويدند و هر کدام سه دانه برداشتند اما دانه آخري نصف شده بود و به هر کدام يک نصفه رسيد و نتيجه مساوي بود و هر دو راضي شدند (در نقلي ديگر جبرئيل دانه هفتمي را به فرمان الهي به دو نيم کرد)[1] .



صفحه 131.





  1. بحارالانوار، ج 43، ص 309.