تولد علي
خصصتما من ولد الزکي واسمه من شامخ علي يعني: شما زن و شوهر را به وجود فرزندي پاک و مفتخر ساختيم. فرزندي که پاکيزه و برگزيده و مورد پسند خداست. نام او را به سبب عظمتش علي گذاشتيم. نام [صفحه 31] علي از نام خداي علي اعلي مشتق است.[1] .
علي (عليه السلام) اولين هاشمي است که پدر و مادرش هاشمي بودند (فاطمه بنت اسد بن هاشم و ابوطالب ابن عبدالمطلب بن هاشم) حضرت امير در روز جمعه 13 رجب ده سال قبل از بعثت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و 23 سال پيش از هجرت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در شهر مکه و در خانه خدا به دنيا آمد. ابن قعنب مي گويد: با عباس بن عبدالمطلب و گروهي ديگر روياروي خانه ي خدا نشسته بوديم فاطمه بنت اسد به سوي خانه ي خدا آمد و ايستاد و گفت:«خداوندا به تو و پيامبرانت و کتابهايشان ايمان دارم. گفتار ابراهيم (عليه السلام) جد خود را راستين مي دانم همانگونه اين خانه را به فرمان تو بنا نهاد... تو را به او، و به اين کودک که با خود در شکم دارم، سوگند مي دهم که زادنش را بر من آسان کن» در همين هنگام به چشم خويش همه ما ديديم که ديوار خانه ي خدا از هم شکافت و آن گرامي بانو پا به درون آن گذارد و ديوار دوباره به هم آمد ما هم شتابناک برخاستيم تا در خانه را باز کنيم اما هر چه کرديم باز نشد... و دانستيم که اين حکمت خداوندي است. سپس فاطمه بنت اسد بعد از چهار روز با کودک خود از خانه کعبه بيرون آمد. طبق پاره اي از روايات ابوطالب در هنگام ولادت حضرت علي (عليه السلام) در مکه حضور نداشت، آنگاه که ابوطالب آمد، فرزند را از مادر گرفت و به همراه فاطمه به سمت خانه کعبه رفت و از خداي کعبه خواست که نام او را هم خود معين کند و شعري در پي درخواستش خواند: «اي پروردگار شبهاي تيره و تاريک، اي پروردگار ماه نوراني و درخشان، به امر خود براي ما بيان کن، که چه سزاوار او مي بيني درباره اين فرزند و او فکر مي کرد نام فرزند خود را چه بگذارد ورقه سبزي از آسمان فرود آمد که روي آن نوشته شده بود:
الطاهر المطهر المرضي
علي اشتق من العلي
صفحه 31.