معرفي امام علي











معرفي امام علي



مفضل بن عمر از امام صادق (عليه السلام) سؤ ال کرد يابن رسول الله به چه دليل علي بن ابيطالب (عليه السلام) قسيم الجنة و النار تقسيم کننده بهشت و جهنم شده است؟

حضرت فرمودند: به سبب اينکه محبت به آن حضرت عين ايمان است و عداوت با او کفر است و تحقيقا بهشت فقط براي اهل ايمان آفريده شده است و جهنم صرفا براي اهل کفر؛ بدين علت قسمت کننده بهشت و جهنم است و کسي داخل بهشت نمي شود الا با محبت او و کسي داخل در جهنم نشود الا کساني که دشمني با آن حضرت را داشته باشند.

مفضل عرض کرد: اي پسر رسول خدا: بنابراين انبياء و اوصياي آنان هم علي (عليه السلام) را دوست داشته اند و دشمنانش را مبغوض د مي داشته اند؟!

فقال نعم. قلت: فکيف ذلک؟!

امام فرمود: آري، مفضل عرض کرد: چگونه است آن مطلب؟!

[صفحه 718]

حضرت فرمود: آيا ندانسته اي که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در روز خيبر فرمود: هر آينه حتما من پرچم و لواي جنگ را فردا به مردي مي سپارم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نيز او را دوست دارند. و او از ميدان کار زار بر نمي گردد مگر اينکه خداوند بدست او فتح و ظفر را نصيب خواهد نمود.[1] .

عرض کرد: بلي، امام فرمود: آيا ندانسته اي که چون يک پرنده بريان براي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آوردند آن حضرت به خداوند عرض کرد: بار پروردگارا! محبوب ترين مخلوقات خود را بياور تا او با من از اين پرنده بخورد و مقصود از احب خلق اله علي (عليه السلام) بود.

عرض کرد: بلي، امام فرمود: ايا ممکن است که انبياي خداوند و اوصياي آنها دوست نداشته باشند مردي را که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند و وي نيز خدا و رسولش را دوست داشته باشد؟ گفتم: نه.

حضرت فرمود: آيا ممکن است که مؤ منين از امت هايي باشند که حبيب خدا و حبيب رسولش و حبيب پيمبرانش را دوست نداشته باشند؟

گفتم: نه.

حضرت فرمود: بنابراين ثابت شد که تمامي پيامبران خدا و مرسلين از آنها تمامي مومنان، محبت و دوستدار علي بن ابيطالب (عليه السلام) هستند.

و همچنين ثابت شد که تمامي مخالفين آنها دشمن او و دشمن تمامي دوستداران و اهل محبت او مي باشند. گفتم: آري.

حضرت فرمود: بنابراين داخل در بهشت نمي شود مگر کسي که علي (عليه السلام) را دوست بدارد خواه از پيشينيان باشد و خواه از پسينيان؛ پس روي اين استدلال علي (عليه السلام) قسمت کننده بهشت و جهنم است.

مفضل در اينجا عرض کرد: اندوه و غصه را از من گرفتي خداوند غصه و اندوهت را بزدايت.

امام سپس فرمود: اي مفضل اين مطلب را بگير، زيرا آن از علوم مخزون و مکنون و پنهان است که کسي را بدان دسترسي نيست.[2] .

[صفحه 719]



صفحه 718، 719.





  1. تفسير صافي، ج 1، ص 16.
  2. ينابيع المودة، ص 331.