مفسر قرآن

غزالي نقل مي کند که اميرالمؤ منين (عليه السلام) فرمود: اگر خداوند و پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم مرا اذن و اجازه دهند به اندازه بار چهل شتر الف سوره فاتح الکتاب را شرح مي نمايم. سپس د مي گويد: و هذه الکثرة ص السعة و الافتتاح في العلم لا يکون الا يکون الا لدنيا سماويا الهيا.[1] يعني: اين وسعت مطالب و گشودن باب علم نيست مگر علمي الهي و آسماني و باطني و خدادادي (اين علم اکتسابي نيست خدادادي است)... لذا در جايي ديگر حضرتش د مي فرمايد:

سلوني عن القرآن اخبرکم عن آياته فمن نزلت و اين نزلت يعني؛ راجع به قرآن از من بپرسيد هر آينه شما را آگاه مي کنم که آيات آن درباره چه کسي و در کجا نازل شده است.

اميرالمؤ منين علي (عليه السلام) در جواب سؤ ال رهباني از وجه الله فرموده است: فهذا الوجود کله وجه الله، ثم قراء:

فاينما تو لو فثم وجه الله.[2] پس اين وجود همه وجه الله است سپس آيه شريف را قرائت کرد: پس به هر طرف که رو کني همان سمت خداست.

---

1. بحارالانوار، جلد 89، ص 104.
2. جامع الاسرار.