حفاظت از دين و مبارزه با بدعت ها
«بدو حکم هاي نادانسته را آشکار کرد و بدعت ها را که در آن راه يافته بود، کوفت و بر کنار کرد، و حکم هاي گونه گون را پديدار.»[1] . در خطابي به عثمان، وظيفه پاسداري از دين را براي دولت اسلامي، برترين عبادت قلمداد مي کند: «بدان که فاضل ترين بندگان خدا نزد او امامي است دادگر، هدايت شده و راهبر، که سنّتي را که شناخته است بر پا دارد و بدعتي را که ناشناخته است، بميراند.»[2] .
حکومت علوي با اجراي حدود الهي و سنّت نبوي سهم بزرگي در برپايي نظام اسلامي داشت و وظيفه خود مي دانست تا از دين پاسداري و با کج انديشي ها و بدعت ها مبارزه منطقي کند.امام(ع) اين مهم را در شمار وظايفِ دولت نبوي برشمرده، مي فرمايد: