تعريف سياست اقتصادي
البته سياست اقتصادي به منزله يک علم اثباتي در علم اقتصاد، درباره ديدگاه هاي گوناگون در اين حوزه بحث مي کند.اين علم مي کوشد ابتدا واقعيّات محسوس و عيني را که ضمن عمل به دست آمده است، به طور منظم بيان و درجه بندي کند.مهم ترين وظيفه اين علم در اين زمينه توضيح اين مطلب است که چرا عاملان اقتصادي در شرايط معين به طور نمونه اي و خاص رفتار مي کنند.در مرحله بعدي، تحليل هدف ها و مناسبات و پيش بيني تأثيرات ناشي از تدابير اقتصادي را ـ که با روش هاي گوناگون و در مشاهده با مقامات صلاحيت دار سياسي حاصل مي شود ـ بحث مي کند.بنابراين مباني توضيحي علم سياست اقتصادي ـ در مقايسه با مباني تئوري هاي اقتصادي ـ کم تر انتزاعي است.[4] .
سياست اقتصادي بخشي از سياست دولت ها است.سياست اقتصادي به معناي خاص، کلّيتي از تدابير اقتصادي است.با ديدگاهي محدودتر ـ مي توان آن را کاربرد تدابير خاص براي وصول به اهداف معين تلقي کرد.[1] امروزه از علم اقتصاد دو گونه استفاده مي شود: نخست استفاده، تشريح، تبيين و پيش بيني سير توليد، تورم و درآمدها است؛ ليکن بسياري برآنند که ثمره تلاش هاي فوق را بايد در کاربرد دوم اين علم، يعني بهبود بخشيدن به عملکرد اقتصادي يافت.[2] در اين صورت سياست هاي اقتصادي در حوزه اقتصاد دستوري قرار مي گيرد؛ زيرا تدابير اقتصادي معمولاً شامل قضاوت درباره ارزش ها است؛ يعني با مسائل «چه بايد باشد» و «چه نبايد باشد» سر و کار دارد.از اين جهت سياست اقتصادي منشأ مجادله هايي درباره ارزش نظريه هاي اقتصادي و سياست اقتصادي واقع مي شود.[3] .