دولت متوسط
دولت ها با ايفاي نقش بيش تر در زمينه امور اجتماعي و همچنين تصدي بيش تر در امور اقتصادي به دولت حدّاکثر نزديک مي شوند.امّا دولت هايي نيز با واگذاري امور اقتصادي به بخش خصوصي، به سمت دولتِ حدّاقل گرايش دارند؛ هر چند بر عهده گرفتن وظايف در امور اجتماعي نيز مي تواند اين دولت ها را از يکديگر متمايز سازد.نمودار زير انواع دولت ها را در رابطه با نقش آنها در اقتصاد، نشان مي دهد.[1] . سهم دولت در اقتصاد 100%.دولت برنامه ريزي متمرکز.دولت برنامه ريزي بخشي.دولت سوسيال ـ دموکرات.دولت رفاه.دولت کينزي.دولت حدّاقل کلاسيکي اکنون با توجه به وظايف و منابع مالي و اختيارات دولت علوي، مي توان جايگاه آن را کمابيش روشن ساخت.دولت علوي، مانند ديگر دولت ها، در امور دفاعي فعّال بود.در انديشه امام علي(ع)، برقراري سپاه جز به وسيله خراج امکان پذير نيست.[2] بنابراين هزينه تجهيزات و استحکامات دفاعي و پرداخت حقوق پرسنل نظامي، مانند زمان رسول خدا(ص) از بيت المال تأمين مي شد. در تشکيلات ساده دولت علوي، امور داراي ويژگي هاي خاص است.هر چند قانون حکومتي در دايره شرع تعيين مي شود، حکومت علوي در سه زمينه زير براي خود اختيارات حقوقي قائل بود:
طيفي از انواع دولت ها است که در حدّ فاصل ميان دو حدّ افراطي اين تقسيم بندي قابل شناسايي اند.دولت رفاه، دولتي است که علاوه بر امور عمومي و دفاعي، در امور اجتماعي و اقتصادي نيز فعّال است.البته مفهوم دولت رفاه، مانند مفاهيم فقر و برابري فرصت، اگر غيرممکن نباشد، بسيار سخت است.طيف گسترده اي از دولت ها در اين عنوان جاي دارند.