حرمت شكني و گستاخي مردم نسبت به رهبر، يا روحيه مقدم بر امام















حرمت شکني و گستاخي مردم نسبت به رهبر، يا روحيه مقدم بر امام داشتن



حرمت شکني و گستاخي مردم نسبت به رهبر و فرمانده، يکي ديگر از موانع تحقق امنيت ملي است.

در پايان جنگ صفين و جريان حکميت، عده اي که بعدها به خوارج نام يافتند، نسبت به رهبر و امام المسلمين گستاخ شدند، حرمت شکني کردند، خودشان را بر امام علي (ع) مقدم داشتند اين امر زمينه ساز هجوم ناامني براي کوفيان شد. اين گستاخي امنيت ملي مردم عراق را براي مدت زمان طولاني به خطر انداخت.

امام علي (ع) در يکي از سخنراني ها اين حقيقت را بيان مي دارد که مخالفت با رهبر و حرمت شکني سبب مي شود که سرانجام با هجوم دشمن، امنيت ملي به مخاطره افتد و دشمن تفوق يابد و مايه ي بدبختي و سيه روزي مردم شود. فرمود:

به من خبر رسيده است که «بسر» (از عمال معاويه) بر «يمن» مسلط شده است. به خدا سوگند، من از قبل مي دانستم و مي دانم که اينها به زودي بر شما مسلط خواهند شد، چون که آنان در ياري از باطلشان متحدند و شما در راه حق متفرقيد. شما پيشواي خويش را که در مسير حق به پا خاسته است اطاعت نمي کنيد ولي آنان پيشواي خويش را که در مسير باطل است، اطاعت مي کنند. آنان نسبت به رهبر خود اداي امانت مي کنند ولي شما راه خيانت را در پيش گرفتيد. و آنان در شهرهاي خود به اصلاح مشغولند ولي شما به فساد رو آورديد.[1] .

و نيز فرمود:

هر گاه در ايام تابستان فرمان جهاد و مبارزه و حرکت را به سوي دشمن صادر کردم، شما عذر و بهانه آورديد و گفتيد: اندکي به ما مهلت دهيد تا سوز گرما

[صفحه 28]

فرونشيند و اگر در سرماي زمستان اين دستور را به شما دادم، گفتيد: اکنون هوا خيلي سرد است، بگذار سوز سرما آرام گيرد. همه ي اين بهانه ها براي فراز از گرما و سرما بود.

شما که از سرما و گرما وحشت داريد و فرار مي کنيد، به خدا سوگند از شمشير دشمن بيش تر فرار مي کنيد....[2] .


صفحه 28.








  1. نهج البلاغه، صبحي صالح، خطبه ي 34.
  2. نهج البلاغه، صبحي صالح خطبه ي 25.