ظرفيت طبيعي















ظرفيت طبيعي



مراد از ظرفيت طبيعي، همان «ژئوپليتيک» يک کشور است. ژئوپلتيک هر کشور را بايد عامل نسبتا طبيعي در مباحث امنيتي به شمار آورد که نقش مهمي در آسيب پذيري يا توانمندي هاي يک کشور براي تحصيل امنيت ايفا مي کند.

اين ظرفيت، از دو بخش به اصطلاح «سخت افزاري» و «نرم افزاري» تشکيل شده است ، مراد از بخش «سخت افزاري» همان مقررات تاريخي، منابع طبيعي، نوع آب و هوا، موقعيت جغرافيايي و به ويژه موقعيت جغرافيايي سياسي و مانند اين امور است. مانند اينکه در کشور ما، ايران، وجود نفت و موقعيت ويژه ي تنگه ي هرمز، دو عامل مهم در اين زمينه است.

اما مراد از بخش نرم افزاري، دستيابي بشر به فن آوري هاي پيشرفته است که با آن مي توان بر ضعف ها و کاستي هاي طبيعي فايق آمد، مانند اينکه اگر کشور در بعد سخت افزاري، از بي آبي رنج مي برد، مي توان با دست يابي به فن آوري پيشرفته، ابرها را بارور نمود و باران مصنوعي پديد آورد و آن ضعف طبيعي را جبران کرد.

و يا اينکه سرزميني که در بعد سخت افزاري از معادن نفت محروم است، به کمک دانش بشري به انرژي هاي جايگزين دست يافت و به مدد فن آوري نوين، از حداقل امکانات، حداکثر استفاده را نمود.