پيشرو حاجيان

حضرت امير، گواهي پيشرو حاجيان را نمي پذيرفت.[1] .

در بعض اخبار چنين تعليل شده که پيشرو حاجيان مال سواري خود را مي کشد و توشه خود را تمام مي کند و جان خود را به زحمت مي اندازد و نمازش را سبک مي شمارد. (مولف). فروع کافي، ج 7، ص 396. حديث 12.