تاديب
حسين بن خالد مي گويد: از اميرالمومنين عليه السلام پرسيدم از حکم کسي که مرتکب زناي محصنه شده و در موقع سنگسار شدن فرار نموده آيا بازگردانده مي شود يا نه؟ آن حضرت عليه السلام فرمود: در يک صورت بازگردانده مي شود و در صورت ديگر نه، اگر سبب حد زدنش اقرار خودش بوده او را بر نمي گردانند، و اگر بينه بوده و خودش انکار مي کرده او را برگردانده و حد کاملي به او مي زنند. سپس فرمود: اين تفصيلي است که رسول خدا صلي الله عليه و آله آن را فرموده، در هنگامي که ماعز بن مالک نزد آن حضرت به زناي خود اعتراف نموده و در موقع اجراي حد فرار کرد، پس زبير بن عوام ساق شتري به طرف او پرتاب نموده او را به زمين افکند و مردم دورش را گرفته و او را کشتند، و آنگاه پيامبر صلي الله عليه و آله را از قضيه خبر دادند. آن حضرت فرمود: چرا ماعز را به حال خود نگذاشتيد؟ زيرا او خودش به گناهش اعتراف کرده بود و در اين صورت اگر فرار کند باز خواهد آمد و سپس فرمود: اما اگر علي عليه السلام نزد شما بود هرگز گمراه نمي شديد و خونبهاي او را از بيت المال به اوليايش داد.[2] .
مردي را که مرد ديگر را در رختخوابش ديده بودند نزد حضرت امير عليه السلام آوردند، آن حضرت عليه السلام دستور داد او را در مدفوعش آلوده سازند.[1] .