مفهوم سخن

مردي و زني را نزد عمر آوردند، مرد به زن گفته بود: زناکار! زن نيز به او گفته بود تو از من زناکارتري. عمر دستور داد هر دو را تازيانه زنند. اتفاقا اميرالمومنين عليه السلام در آنجا حضور داشت فرمود: شتاب مکنيد، زن مستحق دو حد است و بر مرد حدي نيست، سزاي زن دو حد است؛ زيرا اولا: به آن مرد تهمت زده و مستوجب حد افترا شده است. و ثانيا: به زناي خود اقرار کرده که به مرد مي گويد: تو از من زناکارتري؛ يعني، من هم زناکارم ولي کمتر، و از اين جهت مستحق حد زنا هم گرديده است. و آنگاه فرمود: از ناحيه دوم حد کاملي به او زده نمي شود.[1] .

علت اين که از ناحيه دوم حد کاملي به او زده نمي شود؛ زيرا حد زنا با چهار دفعه اقرار ثابت مي شود، و زن تنها يک بار اقرار کرده بود، وعلت اين که حد افتراء از مرد ساقط گرديد؛ زيرا به سبب اقرار زن به زناي خود تهمت مرد منتفي گرديد. مناقب، سروي، قضاياه (ع) في عهد الثاني.