استنباط عمر از آيات قرآن











استنباط عمر از آيات قرآن



خطيب در تاريخ بغداد از شعبي از فاطمه دختر قيس نقل کرده که مي گويد: هنگامي که شوهرش او را سه طلاقه کرد و رسول خدا از آن باخبر گرديد، فرمود: او حق سکني و نفقه از شوهرش طلب ندارد و دستور داد تا در منزل ابن ام مکتوم (اعمي) عده اش را سپري کند. و وقتي که اين جريان را به عنوان دليل حکم آن مسأله براي عمر نقل کردند، گفت: ما نمي توانيم با خبر دادن يک زن از دايه قرآن دست برداريم، شايد او فراموش کرده باشد.[1] .

مؤلّف:

مقصود عمر از آيه قرآن، اين آيه مبارکه است لا تخرجوهن من بيوتهن و لا يخرجن...[2] و آن زنان را (تا در عده اند) از خانه بيرون مکنيد، و نبايد بيرون بروند... وليکن توجه نداشته که: مورد اين آيه طلاق رجعي است، و حکمتش هم اين است که لعل الله يحدث بعد ذلک امرا؛[3] شايد خدا پس از طلاق کاري از نو پديد آرد اما زني که سه بار طلاق داده شده، ديگر شوهرش حق رجوع به او و يا ازدواج با او را ندارد مگر اين که با مرد ديگر ازدواج نموده طلاق بگيرد که در اين صورت شوهر اول مي تواند با او ازدواج نمايد. بنابر اين، آنچه که فاطمه بنت قيس از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل کرده صحيح است و عمر دچار اشتباه شده است.









  1. تاريخ بغداد ج 3، ص 71.
  2. سوره طلاق، آيه 1.
  3. سوره طلاق، آيه 1.