عمر و آيات قرآن
مؤلّف: در بخش نخست گذشت اين که، ابوبکر نيز معناي اب را نمي دانست!
و همچنين مي نويسد: روزي عمر به مسجد مي رفت و پيراهني که از پشت چهار وصله داشت در بر کرده و آياتي از قرآن را با خود زمزمه مي نمود، تا اين که به اين آيه رسيد: وفا کهه وابا،[1] پس گفت: اب به معناي چيست؟ و پس از قدري فکر و تامل با خود گفت: اين کلمه تکلف دارد و براي تو عيب نيست اگر معناي آن را نداني.[2] .