عمر و تبعيضات
مؤلّف: اجبار مردم بر فروش اموالشان يک خلاف، و تعيين نرخ براي آنها خلافي ديگر.
جزري در کامل آورده: هنگامي که عمر به خلافت رسيد، گفت: زشت است که در ميان عرب بردگي باشد و گروهي مالک گروهي ديگر بشوند، با اين که ما قادر هستيم که با فتح بلاد عجم از آنان برده بگيريم. و آنگاه درباره تعيين قيمت بردگان بجز کنيزان ام ولد مشورت کرد و ارزش هر يک را شش يا هفت شتر قرار داد به استثناي دو قبيله حنيفه و کنده که براي آنان تخفيف قائل شد و به علت اين که مردانشان در جنگها کشته شده بودند.[1] .