جبران
امام عليه السلام چون اين را شنيد به او فرمود: تو را بخشيدم؛ همانا خداي تعالي مي فرمايد: ادفع بالتي هي احسن السيئه؛[1] بديها را به آنچه که بهتر است دفع کن. اما اين که گفتي بودن با تو ذلت است گناهي است که مرتکب شده اي، و اين که گفتي جدايي از تو موجب کفر است حسنه اي است که انجام داده اي و سبب جبران آن گناهت شد، پس او را آزاد نمود.[2] .
گفتار خلافي از بشر بن عطارد به اميرالمومنين عليه السلام گزارش شد. امام شخصي را مامور دستگيري او نمود، مامور آن حضرت، بشر را در طايفه بني اسد يافت، در اين موقع نعيم بن دجاجه، بشر را فراري داد، اميرالمومنين عليه السلام دستور داد نعيم را دستگير کرده نزد آن حضرت ببرند، پس هنگامي که نعيم را نزد امام آوردند به آن حضرت چنين گفت: همانا به خدا سوگند که بودن با تو ذلت، و جدايي از تو موجب کفر است!